Στόχος της συνάντησης, καθώς και των επόμενων που θα ακολουθήσουν, είναι να υπάρξει κοινός σχεδιασμός και προγραμματισμός των δράσεων, σε συνεργασία της δημοτικής Αρχής με τους φορείς του Δήμου Πατρέων, για την προσβασιμότητα στην πόλη, στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Σχεδιασμού Πάτρας Προσβάσιμη Πόλη 2020.
Σε έρευνα που πραγματοποίησε το 2014 ομάδα φοιτητών του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας του ΤΕΙ Πάτρας το 98,6% των κινητικά αναπήρων της πόλης μας δήλωνε αποκλεισμένο από τα δημόσια κτίρια της.
Το ίδιο ποσοστό 98,6% δήλωνε αδυναμία μετακίνησης μέσα στην πόλη και το 45% ανέφερε ότι δεν έχει πρόσβαση στα δημόσια σχολεία. Οι πιο συνηθισμένες ελλείψεις που καταγράφονται στις δημόσιες υπηρεσίες είναι η έλλειψη ειδικής μπάρας, σήμανσης , η μη ύπαρξη θέσης στάθμευσης, έλλειψη καταρτισμένων επαγγελματιών, έλλειψη ασανσέρ και κατάλληλης υλικοτεχνικής υποδομής.
Οι φωτογραφίες που έχουμε βγάλει από διάφορες βόλτες στο κέντρο της Πάτρας απεικονίζουν τα αποτελέσματα της έρευνας.
Η Πάτρα παραμένει πόλη αφιλόξενη όχι για άτομα με αναπηρίες, αλλά και για τους πεζούς, γονείς με τα καροτσάκια και ηλικιωμένους.
Οι συμπολίτες μας δεν σέβονται ούτε τα υποτυπώδη μέσα πρόσβασης των ΑμεΑ, όπως οι θέσεις στάθμευσης, ενώ το αγαπημένο αστικό ΚΤΕΛ Πάτρας είναι ακατάλληλο ακόμα και για ηλικιωμένους με ανύπαρκτη μέριμνα για ΑμεΑ. Δυστυχώς αν και το 2020 φαντάζει μακρινό, είναι εξαιρετικά απίθανο τότε η Πάτρα να είναι έστω και τυπικά προσβάσιμη για άτομα με αναπηρίες.
